Rzut oka na: Tarte – Tartelette In Bloom /swatche/

Dziś, wbrew kapryśnej, deszczowo-wietrznej aurze, postanowiłam pokazać Wam prawdziwie wiosenną paletę cieni, która na żywo okazała się być czymś zupełnie innym, niż pierwotnie zakładałam. Zanim to wyjaśnię, najpierw odrobina zachwytu nad oprawą graficzną: Oooooch, paleto, jaka jesteś pięęęęęęęękna!

Fakty są takie, że bardzo łatwo złowić moje zainteresowanie produktem poprzez estetyczną oprawę. W przypadku Tartelette In Bloom to była miłość od pierwszego zdjęcia. Piękna okładka, idealne zestawienie kolorów... a jak doczytałam, że pachnie czekoladą, natychmiast wrzuciłam ją do wirtualnego koszyka. Taka jestem łatwa. 

Zachwycić się nią naprawdę nie jest trudno. Cudnie wyglądająca, porządnie wykonana i odpowiednio ciężka kasetka, 12 dziennych cieni, z których da się również zrobić wieczorowe smokey (nie żeby mi to było do czegoś potrzebne), intensywny aromat mlecznej czekolady, który zachęca do sięgania_po i po kilku miesiącach wciąż jest wyczuwalny, a do tego wielkie lusterko do siebie_podziwiania – no przecież ideał! 

Większość cieni to maty (9/12). Powstały na bazie amazońskiej glinki, nie mają w składzie ftalanów, parabenów, oleju mineralnego, a nawet... SLS-u i glutenu. Co kto lubi. Lub czego kto nie lubi. 

Kiedy jesienią zamawiałam tę paletę, byłam właściwie pewna, że oto dorzucam do mojej kolekcji następnego reprezentanta chłodnych beżów w typie Naked 3. Bardzo lubię chłodne cienie i chętnie ich używam, bo są wdzięczne, nie gryzą i chyba nie najgorzej w nich wyglądam. Mam dużo tego typu produktów w szafce, ale przecież ta paleta pochodzi z nowojorskiego centrum zarządzania wszechświatem, czaruje zapachem i wygląda tak, że ojacie. No to wzięłam. 

Gdy ją otworzyłam, musiałam mieć podobnie zachwyconą minę, jakiej należałoby się spodziewać, gdybym w pudełku znalazła małego, słodkiego, najsmutniejszego na świecie basseta. Gdy zaczęłam paćkać cieniami po ręce, byłam coraz bardziej zdumiona. No bo jak to... to ona jest jednak neutralnie CIEPŁA?

No jest. Momentami nawet rudawo ciepła. Na swatchach wcale nie jest to takie oczywiste, ale praktycznie każdy odcień (włącznie z jasnym, prawie białym beżem), należy do rodziny ciepłych neutrali. Byłam przekonana, że na moich powiekach wyjdzie z tego wielka katastrofa, ale nie – jest nam razem naprawdę bardzo miło!

Cienie w większości są dobrze napigmentowane, ale bardzo mocno pylą – otrzepywanie pędzla przed transferem na powiekę jest obowiązkowe – przy tym trochę się osypują. Z drugiej strony bajecznie się rozcierają, a na bazie trwają niewzruszone aż do demakijażu. Mają przyjemną teksturę i chętnie wskakują na pędzel. Łatwo wykonuje się nimi makijaż, szczególnie że procedurę przez cały czas umila nam niebiański aromat, podobny do tego z palety Too Faced Chocolate Bar (choć moim zdaniem ten jest mocniejszy!). Nie porównam obu palet, bo Too Faced tylko macałam w Sephorze. 

Z tego zestawu kolorystycznego nie udało mi się stworzyć żadnego szokującego makijażu (najprawdopodobniej nie udałoby mi się to nawet, gdybym miała w rękach paletę neonów, więc co ja Wam tu opowiadam), ale za to spodobały mi się dwie propozycje makijażowe dołączone w instrukcji. 

Na koniec przesyłam dzióbka wraz z prostym, dziennym, możliwie najchłodniejszym make-upem wykonanym cieniami z Tartelette In Bloom. Tak naprawdę ta paleta to nic nadzwyczajnego i prawdopodobnie nie warto się o nią zabijać. Niemniej jest to urokliwe nienadzwyczajne coś, co nie kurzy się w moich zbiorach, tylko regularnie zapędzane jest do roboty. 

Paleta w USA kosztuje 46$, w sklepie hania.com.pl można ją kupić za 299 zł (ja kupiłam ją o 30 zł taniej).