Moje kosmetyczne niesystematyczności

Dziś nie przychodzę do Was z niczym istotnym, więc jeśli macie przedświąteczny zapiernicz, spokojnie możecie darować sobie czytanie. Postanowiłam tylko poprawić nastrój wszystkim... nieregularnym. Oto przegląd moich pielęgnacyjnych grzechów, które oczywiście chętnie bym zneutralizowała, ale zawsze jakoś tak wychodzi, że... nie wychodzi. Może tytani kosmetycznej pracy u podstaw gdzieś istnieją, ale ja na pewno do nich nie należę. Kto nigdy niczego, niech pierwszy rzuci kamieniem!

Może miałabym piękne włosy, gdyby...

...mi się chciało traktować je z miłością i szacunkiem. Niestety, prawda jest taka, że im gorzej się miewają, tym gorzej się z nimi obchodzę. Znacie to? Nie lubimy tych, którzy nas nie lubią. Moje włosy mnie bardzo nie, ja ich jeszcze bardziej nie i wtedy one... najbardziej. No to ja im zemstę prosto w cebulki! Jak się za bardzo przetłuszczają, przestaję traktować je odżywką, która dodatkowo obciąża sklejające się strąki, a jak wypadają w nadmiarze, nie serwuję im wcierek – to znaczy zaczynam, ale po kilku(nastu) dniach mój zapał rozpływa się w kosmetycznym niebycie. Chciałabym mieć piękne włosy, ale wciąż czekam na dzień, w którym obudzę się z idealnym gotowcem.

Może moje stopy byłyby gładkie w dotyku...

...ale zawsze, gdy doprowadzę je do przyzwoitości, natychmiast dostaję kosmetycznej amnezji. Zapominam wcierać dobroczynne kremiki, złuszczać na czas i traktować je chociaż z odrobiną szacunku. Aż do następnego kryzysu, który nadchodzi prędko, bo przez większość roku zasuwam po domu bez skarpet, tym samym uklepując podeszwy na wzór słonicy afrykańskiej.

Jak już wszystko pójdzie fatalnie, sięgam po skarpety kwasowe. Nie lubię ich, ale mają tę zaletę, że zdzierają naskórek wraz ze skórą właściwą i kawałkiem kości, a potem zabawę w regularną pielęgnację można zacząć od nowa!

Może miałabym idealny manikiur, gdybym...

...chociaż nadawała paznokciom sensowny kształt. Niestety, nie znoszę piłowania i zapuszczam je wolno, a potem obcinam nożyczkami. Szybko i na temat. Prawdziwa dama. Dobrze, że chociaż używam lakieru do paznokci. Nie żeby z przyjemnością, a już na pewno nie od razu, gdy zobaczę odpryski lub starte końcówki. Najpierw trzeba trochę się temu poprzyglądać i przeanalizować, czy na pewno jest już bardzo źle, czy może tylko trochę nieciekawie. Analiza trwa zwykle około dwóch dni. Znacie to? Plus jest taki, że po wspomnianych dwóch dniach zwykle staje się jasne, że sprawa jest beznadziejna i trzeba ruszyć dupę po lakier. Nie ma tego złego...

Może moje ciało byłoby cudownie jędrne, a tyłek niepomarszczony...

...ale nie będą, bo balsamy ujędrniające i/lub wyszczuplające za słabo nawilżają, więc mam dobry powód, żeby ich nie używać; poza tym piję za mało wody, ćwiczę tylko, gdy jest ładna pogoda, a szczotka do szczotkowania ciała została ukradziona przez mieszkające ze mną gnomy już ze trzy miesiące temu.

A poza tym: Może na moim blogu byłoby dużo nowości, gdybym...

...robiła zdjęcia nowo kupionych produktów na bieżąco, nie czekała kilku miesięcy na „dobre światło” i nie zabierała się za gorące nowinki kosmetyczne wtedy, gdy wszystkich dawno przestały obchodzić. W Bloggerze mam 22 kopie robocze. Myślę, że połowa nie nadaje się już do publikacji.

Ta paleta była obiektem pożądania po wejściu do polskich Sephor w 2014. Do dziś nie doczekała się recenzji ani wstępnych wrażeń. Dobrze, że przynajmniej poszła w ruch – niektóre kosmetyki nie miały tyle szczęścia.

No cóż, zawsze można sobie wmówić, że to tylko siedem lat kosmetycznego nieszczęścia, a potem będzie wspaniale (vide: pierwsze zdjęcie).

A Ty, droga wielbicielko dbania o urodę, jakie kosmetyczne niesystematyczności popełniasz na co dzień? Miłego przedweekendu!